Του Παναγιώτη Γεωργιάδη
Μέρος Β΄
Με αφορμή το Ασφαλιστικό, το Εργασιακό και τη γενικότερη ισχύ των κοινοτικών οδηγιών στην Ελλάδα
ΟΙ «ΚΑΛΟΙ» ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ Η «ΚΑΚΗ» ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ
Η λάθος θεώρηση που μας μεταδίδουν οι Έλληνες πολιτικοί
«..τι θα λέγανε, άραγε, οι έλληνες αν μαθαίνανε ότι η παραγραφή και η ασυλία των πολιτικών δεν υφίσταται για αδικήματα ξεπλύματος μαύρου χρήματος, μέχρι και δεκαπέντε έτη πριν; …»
Με αυτό το ερώτημα τελειώσαμε την προηγούμενη εβδομάδα τους συλλογισμούς μας και πριν καν καλά – καλά καταλαγιάσει ο ειρμός της σκέψης μας ήλθε η Τρόικα να μας επιβεβαιώσει.. Είχαμε πει ότι το ερώτημα αυτό υπέβοσκε ως επιθυμία στους κόλπους του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών, ούτως ώστε να μάθει ο έλληνας την αλήθεια και να εφαρμόζονται επιτέλους οι νόμοι στη χώρα.
Η Τρόικα, που απαρτίζεται από εκπροσώπους της ΕΕ και του ΔΝΤ, ζητά από προχθές από την ελληνική κυβέρνηση την τήρηση και εφαρμογή ουσιαστικά της κοινοτικής οδηγίας περί «ξεπλύματος μαύρου» χρήματος, εν προκειμένω πολιτικού χρήματος, με το επιχείρημα ότι :