ΘΕΑΓΕΝΕΙΟ ΕΝΑΣ ΤΟΠΟΣ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ΜΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΜΜΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑΣ…
-…στο επτά.. στο πέντε.. στο εννιά.., ακουγόντουσαν συνεχώς οι νοσοκόμες για τα κρεβάτια που αδειάσανε στα δωμάτια για να φέρουν άλλο ασθενή.
Η χημειοθεραπεία, μια διαδικασία ίασης των μορφών του καρκίνου, επίπονη και δύσκολη, τόσο για τον ίδιο τον ασθενή, όσο και για το στενό του οικογενειακό περιβάλλον. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές καταβάλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες και πραγματικά κάνουν «θαύματα». Μερικές φορές, πάλι, σαν άνθρωποι, γιατροί και ασθενείς, τα πνεύματα οξύνονται μα σε λίγο όλα είναι όπως πρώτα κι οι δυο μαζί πολεμούν την ύπουλη νόσο.
Από τις έξι το πρωί προσέρχεται ο κόσμος στον ένατο όροφο για τις χημειοθεραπείες. Από τις επτά αρχίζει οι διαδικασία.. αιμοληψία, να σε δει ο γιατρός και τελικά να κάνεις τη θεραπεία, που ποικίλει σε χρόνο και βαθμό δυσκολίας από ασθενή σε ασθενή. Η προσπάθεια αξιέπαινη αφού κατά μέσο όρο η κλινική του «ενάτου» ορόφου δέχεται πάνω από 160 ασθενείς τη μέρα. Από τη Ρόδο, το Βόλο, την Κέρκυρα, τον Έβρο και όλη την Ελλάδα.
Μέσα σε τούτο το σκηνικό, στην εξώπορτα στα σκαλιά στριμώχνεται ένα
«καροτσάκι» με δωρεάν καφέδες, τσάι και κουλουράκια. Η κυρία Αθηνά είχε σήμερα βάρδια και μας εξυπηρέτησε με περισσή ευγένεια ψυχής και χαμόγελο. Καταλάβαινες πως το ευχαριστιόταν Η κα Αθηνά είναι μέλος του Συλλόγου Καρκινοπαθών Θεσσαλονίκης, (συνήθως γυναικών με καρκίνο του μαστού). Ο Σύλλογος κάθε ημέρα προσφέρει στους ασθενείς εντελώς δωρεάν, στις ατελείωτες ώρες αναμονής και ταλαιπωρίας ένα ζεστό καφέ ή ένα φλιτζάνι τσάι. Οι γυναίκες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα είναι όλες τους εθελόντριες που από τις έξι το πρωί ως τις έντεκα το μεσημέρι αφήνουν το σπιτικό τους για να προσφέρουν στο συνάνθρωπό τους.
Λίγο πιο κάτω, στον πρώτο όροφο, στεγάζεται το γραφείο του ελεγκτή του ΙΚΑ για όσους ασφαλισμένους του οργανισμού έρχονται από μακριά και πρέπει να σφραγίσουν το βιβλιάριο μετακινήσεων Η μόνη υποχρέωση του ελεγκτή να παραβρίσκεται εκεί από τις δέκα ως τις δώδεκα το πρωί γι’ αυτή τη δουλειά. Σήμερα, μα και πολλές ημέρες του μήνα ακόμα, ελεγκτής δε φαίνεται. Δεν έρχεται… Δεν προνοεί ο ασφαλιστικός οργανισμός για τους ασθενείς του για τη μικρή αυτή διάρκεια των δύο ωρών ; Παίρνει άδεια από τη «Σημαία» όπως εύστοχα λέει ο λαός κι εξοργίζει τον Πρωθυπουργό ;
Σημασία έχει πως τον πρώτο με τον ένατο όροφο δεν τους χωρίζουν μόνον επτά ακόμα πατώματα, ούτε και οι αρμοδιότητες, ("..άλλη δουλειά εγώ, άλλη εσύ..").
Μέσα στον πόνο της αγωνίας, της ταλαιπωρίας και της ελπίδας.. ανάμεσα σ’ ένα καλό λόγο από το γιατρό και μια ευγενική συμπεριφορά από αυτούς που δουλειά τους είναι να φροντίζουν τον πόνο..
Τους χωρίζουν άνθρωποι με καρδιά, ψυχή και συναίσθηση της προσφοράς στο συνάνθρωπο και άνθρωποι που πληρώνονται από το Κράτος να κάνουν τη δουλειά τους και νομίζουν ότι κάνουν αγγαρεία. Αυτή είναι η διαφορά..
Μια ακόμα φορά συγχαρητήρια στους γιατρούς και τις νοσηλεύτριες του ενάτου, του ογδόου και όλων εκείνων των κλινικών που λειτουργούν, με την έννοια του λειτουργήματος, στην κα Αθηνά και όλες τις κυρίες που εθελοντικά προσφέρουν σε τόσο πολύ και τόσο πονεμένο κόσμο.
Άλλη μια φορά ΑΙΣΧΟΣ και ΝΤΡΟΠΗ σε έναν ασφαλιστικό οργανισμό, το ΙΚΑ, που καθημερινά αποδεικνύει ότι καμία σχέση δεν έχει με την κοινωνία.. .
-…στο επτά.. στο πέντε.. στο εννιά.., ακουγόντουσαν συνεχώς οι νοσοκόμες για τα κρεβάτια που αδειάσανε στα δωμάτια για να φέρουν άλλο ασθενή.
Η χημειοθεραπεία, μια διαδικασία ίασης των μορφών του καρκίνου, επίπονη και δύσκολη, τόσο για τον ίδιο τον ασθενή, όσο και για το στενό του οικογενειακό περιβάλλον. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές καταβάλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες και πραγματικά κάνουν «θαύματα». Μερικές φορές, πάλι, σαν άνθρωποι, γιατροί και ασθενείς, τα πνεύματα οξύνονται μα σε λίγο όλα είναι όπως πρώτα κι οι δυο μαζί πολεμούν την ύπουλη νόσο.
Από τις έξι το πρωί προσέρχεται ο κόσμος στον ένατο όροφο για τις χημειοθεραπείες. Από τις επτά αρχίζει οι διαδικασία.. αιμοληψία, να σε δει ο γιατρός και τελικά να κάνεις τη θεραπεία, που ποικίλει σε χρόνο και βαθμό δυσκολίας από ασθενή σε ασθενή. Η προσπάθεια αξιέπαινη αφού κατά μέσο όρο η κλινική του «ενάτου» ορόφου δέχεται πάνω από 160 ασθενείς τη μέρα. Από τη Ρόδο, το Βόλο, την Κέρκυρα, τον Έβρο και όλη την Ελλάδα.
Μέσα σε τούτο το σκηνικό, στην εξώπορτα στα σκαλιά στριμώχνεται ένα
«καροτσάκι» με δωρεάν καφέδες, τσάι και κουλουράκια. Η κυρία Αθηνά είχε σήμερα βάρδια και μας εξυπηρέτησε με περισσή ευγένεια ψυχής και χαμόγελο. Καταλάβαινες πως το ευχαριστιόταν Η κα Αθηνά είναι μέλος του Συλλόγου Καρκινοπαθών Θεσσαλονίκης, (συνήθως γυναικών με καρκίνο του μαστού). Ο Σύλλογος κάθε ημέρα προσφέρει στους ασθενείς εντελώς δωρεάν, στις ατελείωτες ώρες αναμονής και ταλαιπωρίας ένα ζεστό καφέ ή ένα φλιτζάνι τσάι. Οι γυναίκες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα είναι όλες τους εθελόντριες που από τις έξι το πρωί ως τις έντεκα το μεσημέρι αφήνουν το σπιτικό τους για να προσφέρουν στο συνάνθρωπό τους.
Λίγο πιο κάτω, στον πρώτο όροφο, στεγάζεται το γραφείο του ελεγκτή του ΙΚΑ για όσους ασφαλισμένους του οργανισμού έρχονται από μακριά και πρέπει να σφραγίσουν το βιβλιάριο μετακινήσεων Η μόνη υποχρέωση του ελεγκτή να παραβρίσκεται εκεί από τις δέκα ως τις δώδεκα το πρωί γι’ αυτή τη δουλειά. Σήμερα, μα και πολλές ημέρες του μήνα ακόμα, ελεγκτής δε φαίνεται. Δεν έρχεται… Δεν προνοεί ο ασφαλιστικός οργανισμός για τους ασθενείς του για τη μικρή αυτή διάρκεια των δύο ωρών ; Παίρνει άδεια από τη «Σημαία» όπως εύστοχα λέει ο λαός κι εξοργίζει τον Πρωθυπουργό ;
Σημασία έχει πως τον πρώτο με τον ένατο όροφο δεν τους χωρίζουν μόνον επτά ακόμα πατώματα, ούτε και οι αρμοδιότητες, ("..άλλη δουλειά εγώ, άλλη εσύ..").
Μέσα στον πόνο της αγωνίας, της ταλαιπωρίας και της ελπίδας.. ανάμεσα σ’ ένα καλό λόγο από το γιατρό και μια ευγενική συμπεριφορά από αυτούς που δουλειά τους είναι να φροντίζουν τον πόνο..
Τους χωρίζουν άνθρωποι με καρδιά, ψυχή και συναίσθηση της προσφοράς στο συνάνθρωπο και άνθρωποι που πληρώνονται από το Κράτος να κάνουν τη δουλειά τους και νομίζουν ότι κάνουν αγγαρεία. Αυτή είναι η διαφορά..
Μια ακόμα φορά συγχαρητήρια στους γιατρούς και τις νοσηλεύτριες του ενάτου, του ογδόου και όλων εκείνων των κλινικών που λειτουργούν, με την έννοια του λειτουργήματος, στην κα Αθηνά και όλες τις κυρίες που εθελοντικά προσφέρουν σε τόσο πολύ και τόσο πονεμένο κόσμο.
Άλλη μια φορά ΑΙΣΧΟΣ και ΝΤΡΟΠΗ σε έναν ασφαλιστικό οργανισμό, το ΙΚΑ, που καθημερινά αποδεικνύει ότι καμία σχέση δεν έχει με την κοινωνία.. .
Αναρτήσεις
