Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ: Δεν δέχθηκαν καρκινοπαθή ασθενή σε άσχημη κατάσταση και τον έδιωξαν.. λίγες ώρες μετά ξεψύχησε !

Η καταγγελία αυτή, με πολύ οδύνη και πόνο γραμμένη, αφορά τον ίδιο μου τον πατέρα.. Ο ΘΕΟΣ ας αναπαύσει την ψυχούλα του.



Την Παρασκευή 20 Αυγούστου κατά τις 15:00 το μεσημέρι πηγαίνω τον πατέρα μου στο Τμήμα Επειγόντων του Νοσοκομείου Δράμας με αιμόπτυση, πυρετό 39c και ισχυρούς πόνους στον αριστερό πνεύμονα κάτω από την καρδιά. Ο πατέρας μου έπασχε από καρκίνο του πνεύμονα και μόλις στις 6 Αυγούστου είχε, ο δύσμοιρος, τελειώσει τις ακτινοβολίες και είχαμε ραντεβού για χημειοθεραπείες (στο Θεαγένειο) για να δώσουμε τον δύσκολο αγώνα. Η κατάσταση της υγείας του ήταν κρίσιμη αλλά, μέχρι το πρωί της Παρασκευής δεν μας έδειχνε σημάδια ανησυχίας.

Ο ειδικευόμενος ιατρός του Τμήματος Εκτάκτων του Νοσοκομείου Δράμας αντιλαμβανόμενος τη σοβαρότητα της καταστάσεως , των ευρημάτων και της φύσης της ασθένειας , ετοίμασε τα έγγραφα για να κάνει άμεση εισαγωγή στον ασθενή. Οπωσδήποτε, όταν είσαι μέσα στους γιατρούς η "ανησυχία" σου μετριάζεται... Δύο ολόκληρες ώρες και παραπάνω ο ειδικευόμενος εξέταζε τον πατέρα μου , μας ρωτούσε για τις αγωγές που ακολουθεί.. Για κακή μας τύχη ειδοποιήθηκε και ο Ά Επιμελητής της Κλινικής που εφημέρευε τη μέρα εκείνη (Ά Παθολογική).. Ήλθε για δέκα ακριβώς λεπτά, έγραψε μια αντιβίωση και εισπνεόμενα και μας έδιωξε.. 

"..όταν γεμίσει ένα κυπελάκι αίμα τότε να μου τον φέρετε μας είπε.." και συνέχισε "..η αιμόπτυση είναι φυσιολογική , σύμπτωμα της πάθησης..".. !

Έξι, περίπου, ώρες μετά ο πατέρας μου κείτονταν νεκρός στο σπίτι.. το ΕΚΑΒ δεν μπόρεσε να τον σώσει.. σε όσους γιατρούς τους είπα τα συμπτώματα και την αντιμετώπιση μου είπαν ότι ο "άνθρωπος" αυτός - ο γιατρός - είναι δολοφόνος ! Δεν διώχνεις από Νοσοκομείο καρκινοπαθή ασθενή με πυρετό (υποτροπίαση της ασθένειας μάλλον) , αιμόπτυση και ισχυρό πόνο.. Σαν γιατρός είσαι υποχρεωμένος να του απαλύνεις τον πόνο..

Στην Κηδεία του, προχθές, ο κόσμος που έμαθε τι συνέβη έλεγε το όνομα του γιατρού δίχως να γνωρίζουν αν ήταν αυτός.. "..σίγουρα ο τάδε ήταν.." λέγανε . Όποιον κι αν ρώτησα έμαθα τα χείριστα. Δεν ήμασταν μόνοι.. κι άλλους ανθρώπους έχουνε "κάψει" εκεί μέσα σκέφτηκα.. Την Κυριακή πήγαμε με την αδερφή μου και τον βρήκαμε, μας τον κρύβανε.. του έδωσε τα κόλλυβα του πατέρα μου για την ψυχή του.. του είπε πολλά.. αυτός προσπάθησε να ρίξει σε εμάς το φταίξιμο.. ο Αλαζόνας.. .

Όχι, λοιπόν..! Για την ψυχή του πατέρα μου, εγώ και η οικογένειά μου, παρά τη μεγάλη μας οδύνη και απώλεια, αποφασίσαμε να βάλουμε ένα ΤΕΛΟΣ στο θανατηφόρο αυτό έργο και του συγκεκριμένου γιατρού αλλά και του επικίνδυνου αυτού Νοσοκομείου..

ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΣΚΟΤΩΝΕΤΕ ΑΛΛΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ !

Δεν είναι μόνον ο πόνος και η πίκρα ψυχής.. Είμαι σίγουρος ότι ο πατέρας μου, από εκεί ψηλά που βρίσκεται, επιθυμεί να παλέψω για την ψυχή του, να συνεχίσω και να βάλω αυτό το τέλος στο "έργο" ανθρώπων που παίζουν με την ανθρώπινη ζωή .

Δραμινοί, θερμή παράκληση και έκκληση:

ΟΤΑΝ ΠΑΤΕ - το απεύχομαι - ΣΤΑ ΕΚΤΑΚΤΑ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΔΡΑΜΑΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΤΕ .

Γεωργιάδης Παναγιώτης
Δράμα