Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΙΚΑ...ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Στη μνήμη της αγνώστου και απλής εργαζόμενης Ελληνίδας.

Κυρία από τη Δράμα το 2005 καταθέτει αίτηση για αναπηρική σύνταξη στο υποκατάστημα Δράμας. Η περίπτωσή της εξετάζεται τελικά από δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή (ΒΥΕ) στην Καβάλα, όπου και της αποδίδουν 51% ποσοστό αναπηρίας. Η γυναίκα με τρεισήμισι χιλιάδες ένσημα, βαρέα και ανθυγιεινά, υλοτομικά παρακαλώ, τελικώς αρχίζει να λαμβάνει το εξευτελιστικό ποσό των διακοσίων περίπου ευρώ για την αναπηρία της.

Ωστόσο, η γυναίκα υπέφερε από καρκίνο σε προχωρημένο στάδιο, δίχως οι γιατροί ποτέ να το ανακαλύψουν και χωρίς οι υγειονομικές επιτροπές να τη στείλουν για περαιτέρω εξετάσεις με την υποψία ότι, οι αιματολογικές ή άλλες προηγούμενες, εξετάσεις υπέκρυπταν αυτή τη σοβαρή και θανατηφόρα ασθένεια. Σε αντίθετη περίπτωση το "51%" της ΒΥΕ είναι πλασματικό διότι οι καρκινοπαθείς λαμβάνουν τα υψηλότερα ποσοστά αναπηρίας και ειδικά εάν είναι σε προχωρημένο στάδιο.

Τρεις μήνες περίπου μετά τη συνταξιοδότησή της λόγω αναπηρίας η γυναίκα αυτή το ίδιο έτος, 2005, απεβίωσε λόγω της σοβαρότητας της καταστάσεως της υγείας της. Η κυρία Αικατερίνη Γεωργίου μετά από χρόνια δουλειάς στα βουνά με τον ήδη θανόντα άντρα της, δεν χάρηκε ποτέ της μιαν αξιοπρεπή σύνταξη. Τρεισήμισι χιλιάδες ένσημα χάθηκαν υπέρ αγνώστων και πατρίδος..μιας πατρίδας που τόσο την πλήγωσε και ακόμα στα τελευταία της της φέρθηκε σκάρτα.

Ο γιος της, από ότι μου είπε, δεν κατάφερε να πάρει ούτε τα υπόλοιπα που εδικαιούτο η θανούσα αλλά και ούτε καν τα έξοδα κηδείας. Αγανακτισμένος από την αβελτηρία των υπαλλήλων του ΙΚΑ, έσκισε τα χαρτιά που έπρεπε να συμπληρώσει για να του καταβληθούν τα χρήματα αυτά και τα "χάρισε", λόγω ταλαιπωρίας, στο περίφημο ευαγές ίδρυμα "ΙΚΑ".

Τελικώς, η γυναίκα αυτή ήταν η απλή Ελληνίδα ηρωίδα που με τον κόπο, τον ιδρώτα και το μόχθο της, στήριξε ένα ασφαλιστικό ίδρυμα ιταμό, ένα κράτος ανάλγητο, μια πολιτεία δίχως ανθρωπιά...