Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Τελικά τα κατάφεραν....

Τελικά, τα κατάφεραν.. οι 17 σφαίρες που "γάζωσαν" το κορμί αυτού του ανθρώπου, του Σωκράτη, χτύπησαν και τις ψυχές των συνεργατών του.. Πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά ;.. άνθρωποι είμαστε και λυγίζουμε.. έχουμε οικογένειες, αδέρφια, παιδιά..

Δεν έχω την "απαίτηση" να συνεχίσετε Troktika.. θα ήμουν παράλογος απέναντι σας.. Σέβομαι, λοιπόν, το έργο σας, τόσα χρόνια, όσο και την απόφασή σας να αναστείλετε τη λειτουργία του μεγαλύτερου blog της χώρας και του κόσμου..

Ραντεβού σ' έναν κόσμο καλύτερο...

Η τελευταία ανάρτηση του Troktikou

Η τελευταία ανάρτηση του troktikou - Καληνύχτα Ελλάδα

Καληνύχτα Ελλάδα, ο τόπος που γέννησε την Δημοκρατία κατάντησε να σκοτώνει την ελευθερία της έκφρασης.



Καλό ταξίδι Σωκράτη και να μας προσέχεις απο εκεί πάνω.

ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (2005) : "..οι πολίτες μας απειλούν με προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.." !

Με βάση αυτή τη δήλωση του πρώην Πρωθυπουργού το 2005 εντός του Ελληνικού Κοινοβουλίου νομίζουμε ότι η "άγνοια" που του αποδίδει ο Διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου δεν ευσταθεί..

Διάβασα σήμερα έκπληκτος στο "Πρώτο Θέμα" μέρος της κατάθεσης και της υπερασπιστικής γραμμής που ακολούθησε ο πρώην Διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του πρώην Πρωθυπουργού κ. Γιάννης Αγγέλου ενώπιον της Ανακρίτριας . Οι σκέψεις μου (και η "έκπληξή" μου) επικεντρώθηκαν σε δύο σημεία της καταθέσεώς του...

Το πρώτο ήταν ότι ο κ. Αγγέλου ισχυρίστηκε ότι ο πρώην Πρωθυπουργός "..δεν γνώριζε το περιεχόμενο των επιστολών προς το Πολιτικό του Γραφείο και ούτε κάτι τέτοιο ήταν πρακτικά εφικτό..." ότι,

"..το Πολιτικό Γραφείο πάντα διαβίβαζε τις επιστολές αυτές στους αρμόδιους Υπουργούς.." .

Και το δεύτερο σε ερώτηση, εύλογη για εμάς, της Ανακρίτριας :

"..πώς είναι δυνατόν να ζητείται από αυτούς κατά των οποίων στρέφονται οι καταγγελίες να ασκούν και τον έλεγχο των καταγγελιών αυτών.. ; " ο κ. Αγγέλου απάντησε ότι,

"..ο Πρωθυπουργός δεν είχε αποσύρει την εμπιστοσύνη του προς τους Υπουργούς.." .

Αυτά, μέσες - άκρες φέρεται να είπε.. σε μια προσπάθεια να "καλύψει" τον πολιτικό του προϊστάμενο για το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου .

Φυσικά, αν καλοεξετάσει κανείς τα λεγόμενά του περισσότερο αφήνουν "έκθετο" τον πρώην Πρωθυπουργό παρά τον "καλύπτουν"... Υπολογίζουν, όμως, στην "ασθενή" μνήμη τόσο του Ελληνικού Λαού, όσο και της Ελληνικής Δικαιοσύνης.. Δεν είναι όμως όλοι έτσι... Ασθενούντες.. .

Και για να μην "ξεχνιόμαστε" θα σας αναφέρω τα παρακάτω για να δούμε ποιος έχει "μνήμη" και ποιος όχι.. (Δούκας ή Αγγέλου ; Ζορμπάς ή Σανιδάς ; , έχουμε γίνει κοινωνία πολιτικών και δικαστών με Αλτσχάιμερ ;) .

Το 2005 το Πολιτικό Γραφείο του Πρωθυπουργού, τότε κ. Καραμανλή, βομβαρδίζεται - όπως συμβαίνει πάντα άλλωστε - με επιστολές για καταγγελίες πολιτών, πολιτικών και όλων των ειδών των δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών που πίστεψαν το "..Σεμνά και ταπεινά..", την "..Επανίδρυση του Κράτους" και όλα τα ευφάνταστα και ζοφερά.. .

Το ίδιο έτος ο ίδιος ο Καραμανλής, όντας Πρωθυπουργός της χώρας, μέσα στη ζέση για το "παρακράτος" του ΠΑΣΟΚ και τη ζάλη της μέθης της "Απογραφής" δηλώνει, με τον πιο επίσημο τρόπο, μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο ότι :

"...οι πολίτες μας απειλούν (ως Κράτος εννοείται...) με προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο..!" .

Δήθεν, για να καταδείξει τη "σαπίλα" που παρέλαβε... 

Κι έτσι, αφήνει να εννοηθεί, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός "σκύβει" στα προβλήματα του Λαού (..σαν άλλος Ξανθόπουλος όχι του "11880" μα του "11888 Σκάνδαλα" ! Τυχαίο ; Δε νομίζω !..), "ενεργεί" για αυτά και το σημαντικότερο "ενημερώνεται" ! Και αναρωτιέμαι, εύλογα νομίζω στο πνεύμα της κ. Ανακρίτριας, :

-πώς είναι δυνατόν να φέρεται ο Πρωθυπουργός το 2005, με δήλωσή του στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, που ευτυχώς υπάρχει στα πρακτικά της Βουλής και δυστυχώς για αυτούς δεν μπορούν να διαγράψουν γιατί απλά "παίχτηκε" και στα κανάλια, να "γνωρίζει" για το περιεχόμενο των επιστολών απλών πολιτών και να μη γνωρίζει το περιεχόμενο επιστολών πολιτών και πολιτικών για ένα τόσο μεγάλο σκάνδαλο εναντίον των Υπουργών του και κατά τα φαινόμενα και στενών συνεργατών του ; 

-φυσικά, δεν λέμε ότι είναι δυνατόν να γνωρίζει ο Πρωθυπουργός το περιεχόμενο όλων των επιστολών που φτάνουν στο Πολιτικό του Γραφείο μα, είναι δυνατόν να μην ενημερώνεται ένας Πρωθυπουργός για τέτοιες καταγγελίες όταν, εκ των υστέρων αποδεικνύεται (καταθέσεις Δούκα, Μαντέλη κτλ), ότι το γνώριζε όλος ο "κυβερνητικός κόσμος" ;

Δεν θέλουμε να αναφερθούμε στα περί "ανικανότητας""επικινδυνότητας" και όλα τα σχετικά που στην ουσία παραπέμπουν η κατάθεση Αγγέλου, έτσι όπως φέρεται να έχει διατυπωθεί, "εναντίον" ουσιαστικά, κατά την αντίληψή μας, ενός Πρωθυπουργού αλλά, η ίδια η δήλωση του πρώην Πρωθυπουργού το 2005 στο Ελληνικό Κοινοβούλιο καταρρίπτει την υπόθεση αυτή του Διευθυντή του σε ανύποπτο χρόνο ! ( "..Άτιμη Κενωνία, που άλλους τους ανεβάζεις κι άλλους τους ρίχνεις στα Τάρταρα..."! Τυχαίο; ) .  

Άλλαξε κάτι στην πορεία και έπαψε ο τότε Πρωθυπουργός να "ενημερώνεται" ; είχε "φόρτο" (playstation) εργασίας τέτοιο που δεν του το επέτρεπε ; διότι, μέχρις εσχάτων φερόταν ο ίδιος ωσάν την πρώτη μέρα διακυβέρνησης ή τουλάχιστον αυτό λέγανε... .

Τώρα, για το εύλογο ερώτημα της κ. Ανακρίτριας, το πώς δηλαδή είναι δυνατόν να ελέγχονται οι καταγγελίες από αυτούς κατά των οποίων στρέφονται, σας λέω ότι αυτό ήτανε μια πρακτική που ακολούθησε η Κυβέρνηση της ΝΔ για όλες τις καταγγελίες σε όλο τον Κρατικό μηχανισμό . Και είναι πράγματι αξιοπερίεργο που συνέβαινε κάτι τέτοιο μα, η απάντηση του κ. Αγγέλου σε αυτή την ερώτηση είναι αποστομωτική για σχόλια και συνειρμούς :

"..ο Πρωθυπουργός δεν είχε αποσύρει την εμπιστοσύνη του στους Υπουργούς του.." ! 

Με αυτή την απάντηση εμένα μου γεννάται αμέσως στο μυαλό το ερώτημα :

Δηλαδή, η εμπιστοσύνη του Πρωθυπουργού υποκατατέστησε τότε τη Δικαιοσύνη ;

ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΔΡΩΝ.. ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ...

Η παρούσα δημοσίευση έγινε στις 15/12/2009 και επαναδημοσιεύεται σήμερα...

Ιούλιος 2008…Έβρος.

..Η «πίκρα» από το καρβουνιασμένο κρέας που έφαγε ο κος … του γραφείου του Πρωθυπουργού ήλθε στο στόμα της κυβέρνησης λίγους μήνες αργότερα.. Μετά από εκείνο το τυχαίο γεγονός, αργότερα, δε μπορούσα πια να πιστέψω τον έλληνα Πρωθυπουργό…


Είχα την «τύχη» να υπηρετήσω στη Λέσχη αξιωματικών σε χωριό του Έβρου, ώσπου.. ένα πρωί Κυριακής μου τηλεφωνεί ο Ταξίαρχος λέγοντάς μου να ετοιμάσω στο μπαλκόνι το τραπέζι για οχτώ άτομα και δύο για μέσα. Έπρεπε να πω του μάγειρα να ετοιμάσει τα κάρβουνα και να είμαστε σε «υψηλή» επιφυλακή. Ο στρατιώτης μάγειρας, αγανακτισμένος, είχε φροντίσει κι επιλέξει να κάψει τα κρέατα σε αντίποινα στο γεγονός ότι ο Ταξίαρχος είχε μετατρέψει τη Λέσχη σε ταβέρνα..

Σε λίγο άρχισε να διαφαίνεται στον ορίζοντα το πολιτικό όχημα του στρατιωτικού ακολουθούμενο από μια λιμουζίνα Μερτσέντες κι ένα Σιτροέν από αυτά τα μπλε που χρησιμοποιεί η ασφάλεια. Η έκπληξη όλων ήτανε μεγάλη όταν διαπιστώσαμε τον «υψηλό» προσκεκλημένο μας. Ο κος … του γραφείου του Πρωθυπουργού, συνοδευόμενος από φίλους του τοπικούς κομματικούς παράγοντες του Έβρου, συν γυναιξί και τέκνοις, μαζί με δύο αστυνομικούς της προσωπικής φρουράς του Πρωθυπουργού. Η επίσκεψη ήταν ιδιωτική και για το λόγο αυτό ο κος … είχε μαζί του και τα δύο του παιδάκια, ένα αγοράκι γύρω στα επτά-οχτώ χρονών κι ένα κοριτσάκι καμιά δύο-τρία χρόνια μεγαλύτερο. Οι αστυνομικοί κάθισαν μέσα, όπου εκτελούσαν χρέη babysitter σε δύο παιδιά που όσο χαριτωμένα κι αν ήτανε λόγω ηλικίας, άλλο τόσο μας είχανε εκνευρίσει με την διαπαιδαγώγηση που λαμβάνουν ως συνήθως τα κακομαθημένα παιδιά των πολιτικών της «υψηλής ελληνικής άρχουσας τάξης». Ο ταξίαρχος λίγο έλειψε να πάθει έμφραγμα όταν τα δύο παιδιά χτυπούσαν με δύναμη ένα πανάκριβο μουσικό όργανο που είχαμε στη Λέσχη, ενώ οι γονείς τους αδιαφορούσαν παντελώς για την ύπαρξη και τις πράξεις των απογόνων τους.

Ο μεγαλύτερος αστυνομικός, γύρω στα 45 χρονών, με πρόωρη συμπαθητική φαλάκρα, ψηλός γύρω στα 1,85 μ. , είχε πιάσει την κουβέντα μαζί μου, για όσο και όποτε ξελάσκαρα λίγο από την εξυπηρέτηση των ατόμων που συνόδευε. Ο νεότερος πάντα μιλούσε συγκαταβατικά επιβεβαιώνοντας τον προλαλήσαντα συνάδελφό του. Πίκρα, θυμός κι απογοήτευση..η «πραγματική» Ελλάδα κι η βρωμιά που ζούσε καθημερινά στη δουλεία του, όντας μέλος της προσωπικής φρουράς του Πρωθυπουργού, τον είχανε κάνει να θέλει να μου μιλήσει.. να με προτρέψει κι εμένα να κάνω ότι κι αυτός..να τρέξω, να φύγω, να γλιτώσω. Ήτανε παντρεμένος με γερμανίδα κι είχε ένα αγόρι το οποίο φοιτούσε στο Γερμανικό Κολέγιο Αθηνών. Αυτός ήθελε λίγα χρόνια ακόμα να συνταξιοδοτηθεί…

-«..μόλις συνταξιοδοτηθώ, θα πάρω τη γυναίκα και το παιδί μου και θα φύγω μακριά..στη Γερμανία και δε θα γυρίσω ποτέ ξανά πίσω..δε μπορώ άλλο..τους σιχάθηκα!..» .

Η επίσκεψη είχε τελειώσει κι ο κος … με είχε προσεγγίσει για να με ρωτήσει αν χρειαζόμουν κάτι. Του απήντησα αρνητικά, έχοντας κατά νου ότι δε μπορώ να υποκύψω σε «χάρες» όταν ταυτόχρονα τους «περνώ» από δεκατέσσερις γενεές. Αν και μετά, σαν πολίτης, προσπάθησα ανεπιτυχώς να τον προσεγγίσω, να του μιλήσω, να του θέσω κάποια δίκαια αιτήματα.
Εκείνο τον καιρό η ελληνική πολιτική σκηνή ταλανιζόταν από ένα σκάνδαλο με ένα περίφημο DVD στο οποίο στενός συνεργάτης του Πρωθυπουργού μιλούσε με απαξίωση για τον ευεργέτη του. Ένας άλλος, πάλι, στενός του συνεργάτης φαινόταν να είχε κάποιου είδους συναλλαγή με δημοσιογράφο για να παραλάβει το οπτικοακουστικό υλικό. Μήνες αργότερα η Ελλάδα χόρευε στο ρυθμό του «Βατοπεδίου» κι ο έλληνας Πρωθυπουργός, στην προσπάθειά του να στηρίξει και να συμμαζέψει την κυβέρνησή του, στήριζε στη ΔΕΘ όλους τους εμπλεκόμενους υπουργούς, υφυπουργούς, παπάδες και μοναχούς…

Ευτυχώς για μένα, αμέσως, μου ήλθαν στη θύμηση τα λόγια του αστυνομικού της προσωπικής φρουράς του Πρωθυπουργού και δίχως να γνωρίζω τίποτε εκ των προτέρων για το σκάνδαλο Βατοπεδίου, αδυνατούσα πια να πιστέψω τον έλληνα Πρωθυπουργό.

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΠΛΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΤΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΘΩ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ, Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΗΤΑΝ ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΗ…ΕΙΧΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΗΔΗ…

ΤΕΛΙΚΑ, ΤΟ DVD ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΑΙΝΙΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ PLAYSTATION…