ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΔΡΩΝ.. ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ...

Η παρούσα δημοσίευση έγινε στις 15/12/2009 και επαναδημοσιεύεται σήμερα...

Ιούλιος 2008…Έβρος.

..Η «πίκρα» από το καρβουνιασμένο κρέας που έφαγε ο κος … του γραφείου του Πρωθυπουργού ήλθε στο στόμα της κυβέρνησης λίγους μήνες αργότερα.. Μετά από εκείνο το τυχαίο γεγονός, αργότερα, δε μπορούσα πια να πιστέψω τον έλληνα Πρωθυπουργό…

Είχα την «τύχη» να υπηρετήσω στη Λέσχη αξιωματικών σε χωριό του Έβρου, ώσπου.. ένα πρωί Κυριακής μου τηλεφωνεί ο Ταξίαρχος λέγοντάς μου να ετοιμάσω στο μπαλκόνι το τραπέζι για οχτώ άτομα και δύο για μέσα. Έπρεπε να πω του μάγειρα να ετοιμάσει τα κάρβουνα και να είμαστε σε «υψηλή» επιφυλακή. Ο στρατιώτης μάγειρας, αγανακτισμένος, είχε φροντίσει κι επιλέξει να κάψει τα κρέατα σε αντίποινα στο γεγονός ότι ο Ταξίαρχος είχε μετατρέψει τη Λέσχη σε ταβέρνα..

Σε λίγο άρχισε να διαφαίνεται στον ορίζοντα το πολιτικό όχημα του στρατιωτικού ακολουθούμενο από μια λιμουζίνα Μερτσέντες κι ένα Σιτροέν από αυτά τα μπλε που χρησιμοποιεί η ασφάλεια. Η έκπληξη όλων ήτανε μεγάλη όταν διαπιστώσαμε τον «υψηλό» προσκεκλημένο μας. Ο κος … του γραφείου του Πρωθυπουργού, συνοδευόμενος από φίλους του τοπικούς κομματικούς παράγοντες του Έβρου, συν γυναιξί και τέκνοις, μαζί με δύο αστυνομικούς της προσωπικής φρουράς του Πρωθυπουργού. Η επίσκεψη ήταν ιδιωτική και για το λόγο αυτό ο κος … είχε μαζί του και τα δύο του παιδάκια, ένα αγοράκι γύρω στα επτά-οχτώ χρονών κι ένα κοριτσάκι καμιά δύο-τρία χρόνια μεγαλύτερο. Οι αστυνομικοί κάθισαν μέσα, όπου εκτελούσαν χρέη babysitter σε δύο παιδιά που όσο χαριτωμένα κι αν ήτανε λόγω ηλικίας, άλλο τόσο μας είχανε εκνευρίσει με την διαπαιδαγώγηση που λαμβάνουν ως συνήθως τα κακομαθημένα παιδιά των πολιτικών της «υψηλής ελληνικής άρχουσας τάξης». Ο ταξίαρχος λίγο έλειψε να πάθει έμφραγμα όταν τα δύο παιδιά χτυπούσαν με δύναμη ένα πανάκριβο μουσικό όργανο που είχαμε στη Λέσχη, ενώ οι γονείς τους αδιαφορούσαν παντελώς για την ύπαρξη και τις πράξεις των απογόνων τους.

Ο μεγαλύτερος αστυνομικός, γύρω στα 45 χρονών, με πρόωρη συμπαθητική φαλάκρα, ψηλός γύρω στα 1,85 μ. , είχε πιάσει την κουβέντα μαζί μου, για όσο και όποτε ξελάσκαρα λίγο από την εξυπηρέτηση των ατόμων που συνόδευε. Ο νεότερος πάντα μιλούσε συγκαταβατικά επιβεβαιώνοντας τον προλαλήσαντα συνάδελφό του. Πίκρα, θυμός κι απογοήτευση..η «πραγματική» Ελλάδα κι η βρωμιά που ζούσε καθημερινά στη δουλεία του, όντας μέλος της προσωπικής φρουράς του Πρωθυπουργού, τον είχανε κάνει να θέλει να μου μιλήσει.. να με προτρέψει κι εμένα να κάνω ότι κι αυτός..να τρέξω, να φύγω, να γλιτώσω. Ήτανε παντρεμένος με γερμανίδα κι είχε ένα αγόρι το οποίο φοιτούσε στο Γερμανικό Κολέγιο Αθηνών. Αυτός ήθελε λίγα χρόνια ακόμα να συνταξιοδοτηθεί…

-«..μόλις συνταξιοδοτηθώ, θα πάρω τη γυναίκα και το παιδί μου και θα φύγω μακριά..στη Γερμανία και δε θα γυρίσω ποτέ ξανά πίσω..δε μπορώ άλλο..τους σιχάθηκα!..» .

Η επίσκεψη είχε τελειώσει κι ο κος … με είχε προσεγγίσει για να με ρωτήσει αν χρειαζόμουν κάτι. Του απήντησα αρνητικά, έχοντας κατά νου ότι δε μπορώ να υποκύψω σε «χάρες» όταν ταυτόχρονα τους «περνώ» από δεκατέσσερις γενεές. Αν και μετά, σαν πολίτης, προσπάθησα ανεπιτυχώς να τον προσεγγίσω, να του μιλήσω, να του θέσω κάποια δίκαια αιτήματα.
Εκείνο τον καιρό η ελληνική πολιτική σκηνή ταλανιζόταν από ένα σκάνδαλο με ένα περίφημο DVD στο οποίο στενός συνεργάτης του Πρωθυπουργού μιλούσε με απαξίωση για τον ευεργέτη του. Ένας άλλος, πάλι, στενός του συνεργάτης φαινόταν να είχε κάποιου είδους συναλλαγή με δημοσιογράφο για να παραλάβει το οπτικοακουστικό υλικό. Μήνες αργότερα η Ελλάδα χόρευε στο ρυθμό του «Βατοπεδίου» κι ο έλληνας Πρωθυπουργός, στην προσπάθειά του να στηρίξει και να συμμαζέψει την κυβέρνησή του, στήριζε στη ΔΕΘ όλους τους εμπλεκόμενους υπουργούς, υφυπουργούς, παπάδες και μοναχούς…

Ευτυχώς για μένα, αμέσως, μου ήλθαν στη θύμηση τα λόγια του αστυνομικού της προσωπικής φρουράς του Πρωθυπουργού και δίχως να γνωρίζω τίποτε εκ των προτέρων για το σκάνδαλο Βατοπεδίου, αδυνατούσα πια να πιστέψω τον έλληνα Πρωθυπουργό.

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΠΛΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΤΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΘΩ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ, Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΗΤΑΝ ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΗ…ΕΙΧΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΗΔΗ…

ΤΕΛΙΚΑ, ΤΟ DVD ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΑΙΝΙΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ PLAYSTATION…