Οι νέοι αστοί της Κίνας «εκπαιδεύονται» στην επαρχία

Στην κινεζική μητρόπολη Τσονγκίνγκ της Δυτικής Κίνας, ανακοινώθηκε ένα πρωτότυπο πρόγραμμα «εκπαίδευσης» των νεαρών αστών. Νέοι που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στην πόλη, θα σταλούν σε αγροτικές περιοχές, όπου θα μείνουν και θα εργαστούν για ένα μήνα. Σκοπός του προγράμματος κοινωφελής εργασίας είναι να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ επαρχίας και αστικών κέντρων, παρουσιάζοντας στην «αστική ελίτ» ένα διαφορετικό τρόπο ζωής.

Στην Κίνα, οι συνθήκες ζωής, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα, έχουν παρουσιάσει τεράστια ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια. Το γεγονός αυτό έχει συμβάλλει στη δημιουργία μιας γενιάς νέων αστών, οι οποίοι δεν έχουν επίγνωση των δύσκολων συνθηκών που βίωσαν οι γονείς τους, ή που ακόμα βιώνουν οι κάτοικοι των αγροτικών περιοχών. Για το λόγο αυτό οι αρχές της Τσονγκίνγκ ανακοίνωσαν την πραγματοποίηση προγράμματος κοινωφελούς εργασίας, μέρος του οποίου είναι η αποστολή της αστικής νεολαίας σε αγροτικές περιοχές για ένα μήνα.......................

Το πρόγραμμα, ωστόσο, διχάζει. Οι υπέρμαχοί του θεωρούν ότι θα βοηθήσει τους νέους της «αστικής ελίτ» να κατανοήσουν περισσότερο σφαιρικά την κοινωνία, αποκτώντας παράλληλα πρακτικές γνώσεις και ικανότητες. Οι επικριτές του προγράμματος υποστηρίζουν ότι είναι χάσιμο χρόνου, ενώ παραπέμπει στην Πολιτιστική Επανάσταση της δεκαετίας του ’60, όταν αναβλήθηκαν οι εξετάσεις εισαγωγής στα κινεζικά πανεπιστήμια και εκατομμύρια μορφωμένων νέων στάλθηκαν στην επαρχία για «εκπαίδευση». Μεταξύ αυτών ήταν και πολλοί σημερινοί Κινέζοι ηγέτες.

Το πρόγραμμα αυτό αποτελεί μέρος της γενικότερης προσπάθειας εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης των αγροτικών περιοχών, καθώς ήδη έχουν προσληφθεί πάνω από 200.000 απόφοιτοι κολεγίων σε υπαλληλικές θέσεις στην επαρχία. Το χάσμα μεταξύ αστικών και αγροτικών περιοχών είναι μεγαλύτερο από ότι έχει υπάρξει εδώ και 30 χρόνια, δηλαδή μετά την οικονομική μεταρρύθμιση. Τα εισοδήματα στις πόλεις κυμαίνονται στα 17.175 γιουάν, ενώ στις αγροτικές περιοχές ο μέσος όρος είναι τα 5.153 γιουάν. Μεγάλη διαφορά παρατηρείται και στο επίπεδο υπηρεσιών, όπως η υγεία και η εκπαίδευση, ενώ μελέτη έδειξε ότι η παιδική θνησιμότητα είναι τρεις με έξι φορές μεγαλύτερη στις αγροτικές περιοχές.

Ενώ οι εμπνευστές του προγράμματος θεωρούν ότι θα βοηθήσει τους νέους να αποκτήσουν «σοσιαλιστική νοοτροπία και επαγγελματικά προσόντα», ο εκδότης Γουάνγκ Γι υποστηρίζει ότι, «οι λεπτομερείς απαιτήσεις (του προγράμματος) αποτελούν ακόμα μία μορφή περιορισμού της σκέψης των νέων, η οποία δεν τους βοηθά να αναπτύξουν σφαιρικές ικανότητες, ή να εισαχθούν μελλοντικά στην κοινωνία».

Αντίθετα, ο καθηγητής ανθρωπολογίας Ζου Νταμίνγκ, ο οποίος είχε αναγκαστεί να δουλέψει σε αγροτικές περιοχές στην ηλικία των 16, θεωρεί το σύγχρονο πρόγραμμα πολύ διαφορετικό, καθώς αφορά νέους μεγαλύτερης ηλικίας και όχι μαθητές. Ενώ πολλοί νέοι της γενιάς του υπέφεραν, και εν τέλει μόνο το 1% αυτών πέρασε στο πανεπιστήμιο, ο Νταμίνγκ θεωρεί πλέον την εμπειρία καλή, διότι του δίδαξε να αντέχει τις κακουχίες και του έδειξε μια ευρύτερη όψη της κοινωνίας, που του χρησίμευσε στη δουλειά του.

Φαίνεται, επίσης, ότι πολλοί γονείς θεωρούν την εμπειρία αυτή χρήσιμη για τα παιδιά τους, τα οποία έχουν μεγαλώσει σε ένα προστατευμένο περιβάλλον και έχουν «κακομάθει». Ανησυχούν όταν παρακολουθούν τα νέα παιδιά τους να περνούν όλο το χρόνο τους μπροστά σε τηλεοράσεις και υπολογιστές, χωρίς να κοινωνικοποιούνται ή να υστερούν σε εμπειρίες και ικανότητες πέραν του ακαδημαϊκού τομέα.

Στο κοινοτικό πρόγραμμα του ηγέτη της Τσονγκίνγκ, Μπο Ζιλάι, το οποίο παρότι προβάλλεται ως εθελοντικό και ότι δεν επηρεάζει τη βαθμολογία ή την αποφοίτησή τους, αναμένεται από όλους, δηλαδή γύρω στους 750.000 νέους, να συμμετάσχουν. Απαιτεί, επίσης, από κάθε νέο τη φύτευση 100 δένδρων, ένα μήνα στρατιωτικής εκπαίδευσης και ένα μήνα μαθητείας σε επιχείρηση ή κυβερνητικό οργανισμό.