Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Ελεύθερος με κατ' οίκον... διαρροές

Ο Τζούλιαν Ασάντζ αφέθηκε τελικά ελεύθερος το βράδυ της Πέμπτης, καταβάλλοντας την υπέρογκη εγγύηση των 240.000 στερλινών (περί τις 300.000 ευρώ) και αφού αναγκάστηκε να δεχτεί περιοριστικούς όρους που στην ουσία τον καθιστούν όμηρο, σε κατ' οίκον περιορισμό.

Θα φιλοξενηθεί στο εξοχικό σπίτι του βρετανού δημοσιογράφου και υποστηριχτή του Wikileaks Βόγκαν Σμιθ, στο Ελινγκαμ Χάιλ, 200 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Λονδίνου. Ο Ασάντζ θα δίνει το «παρών» καθημερινά στην κοντινότερη αστυνομική αρχή και θα φοράει μόνιμα ένα ηλεκτρονικό βραχιόλι που θα δίνει συνεχώς το στίγμα του, ώστε οι αρχές να γνωρίζουν 24 ώρες το 24ωρο πού βρίσκεται ο 39χρονος Αυστραλός. Οπως δήλωσε μετά την ανακοίνωση της απελευθέρωσής του από τη βικτοριανή φυλακή όπου κρατείτο για εννέα ημέρες σε απομόνωση, θα συνεχίσει τον αγώνα του αλλά και τις αποκαλύψεις. Το Wikileaks είχε δημοσιοποιήσει μέχρι την Παρασκευή μόλις 1.621 διπλωματικά έγγραφα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ενώ έχει στην κατοχή του περί τις 250.000.

Ο Ασάντζ θα παραμείνει σε περιορισμό μέχρι την 11η Ιανουαρίου, οπότε θα κριθεί και πάλι στο δικαστήριο η πιθανή έκδοσή του στη Σουηδία. ................

Με την πάροδο του χρόνου, και τον Ασάντζ σε αναμονή, κερδίζει πολύτιμο χρόνο η Ουάσιγκτον, χρόνο απαραίτητο για να προετοιμάσει νομικά επιχειρήματα με στόχο να ζητήσει τη δίωξη και κατ' επέκταση την έκδοση του ανυπότακτου ακτιβιστή. Πρακτικά, οι Αμερικανοί δεν είναι ακόμη έτοιμοι να ασκήσουν δίωξη, αν και ετοιμάζονται πυρετωδώς. Αυτό που ψάχνουν, είναι κάποια στοιχεία που να συνδέουν ευθέως τον Ασάντζ με τον ύποπτο για τη διαρροή των εγγράφων, αναλυτή του αμερικανικού στρατού, Μπράντεϊ Μάνινγκ. Ο Μάνινγκ κρατείται σε αμερικανική στρατιωτική εγκατάσταση υψίστης ασφαλείας στο Κουβέιτ, όπου και ανακρίνεται. Οι αρχές προετοιμάζονται να τον δικάσουν σε στρατοδικείο, μια καταδίκη του θα του επιφέρει ίσως και 50 χρόνια κάθειρξη.

Η αποκάλυψη του Μάνινγκ ήρθε μέσα από έναν χάκερ που συνεργάστηκε με τις μυστικές υπηρεσίες. Τον περασμένο Μάιο, ο χάκερ Αντριάν Λάμο, έγραψε ένα άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση wired.com.

Ο Μάνινγκ εκείνη την περίοδο ήταν σε δυσμένεια από τους ανωτέρους του, απομονωμένος και πιθανότατα σε κατάθλιψη. Στις 21 Μαΐου επικοινώνησε μέσω του υπολογιστή του με τον Λάμο σχετικά με το άρθρο του και οι δύο άντρες άρχισαν να ανταλλάσσουν μηνύματα. Στην πρώτη τους επαφή, ο Μάνινγκ λέει πως εργάζεται ως στρατιωτικός αναλυτής στην Ανατολική Βαγδάτη και επέρεται πως έχει πρόσβαση σε διαβαθμισμένα έγγραφα. Προσθέτει πάντως πως τους τελευταίους οκτώ μήνες δουλεύει ακατάπαυστα 14 ώρες την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα.

Την επόμενη κιόλας ημέρα, ο Μάνινγκ λέει σε chat με τον Λάμο (σύμφωνα με το απομαγνητοφωνημένο κείμενο που παρέδωσε ο Λάμο στο wired) πως ένιωσε αρκετά έξυπνος για να καταλάβει τι γίνεται (μέσα από τα έγγραφα στα οποία είχε πρόσβαση) και ανήμπορος να επηρεάσει τις εξελίξεις. Μιλάει για εκατοντάδες σκάνδαλα που κρύβονται και τελικά εξομολογείται πως παρέδωσε 250.000 έγγραφα για δημοσίευση και αυτοαποκαλείται «σημαντική πηγή». Αρχικά, λέει, έδωσε σαν δείγμα την απόρρητη έκθεση του αμερικανού πρέσβη στο Ρέικιαβικ και είχε ως συνέπεια την απομάκρυνση του πρεσβευτή από την Ισλανδία. Αφού δοκιμάστηκε η αυθεντικότητα της πηγής, έστειλε σε διαδικτυακή διεύθυνση-γραμματοκιβώτιο το σύνολο των εγγράφων. Σύμφωνα πάντα με τον Λάμο, ο Μάνινγκ φέρεται να κατονομάζει ευθέως το Wikileaks και τον ίδιο τον Ασάντζ, ως τους αποδέκτες της διαρροής. Στις αρχές Ιουνίου, ο Λάμο κατέδωσε τον Μάνινγκ στο FBI, ο οποίος και συνελήφθη αμέσως.

Πόσο αξιόπιστος μπορεί να είναι ο χάκερ Λάμο, συνεργάτης του FBI, πάνω στη μαρτυρία του οποίου στηρίζουν όλες τους τις ελπίδες οι αμερικανικές αρχές για να συλλάβουν τον Ασάντζ; Είναι πραγματικοί οι διάλογοι με τον Μάνινγκ ή κατασκευασμένοι; Μπορούμε να πιστέψουμε ένα «καρφί» των αρχών με ποινικό μητρώο και ανοιχτούς λογαριασμούς με τη Δικαιοσύνη;

Ο Αντριάν Λάμο είναι μόλις 29 χρόνων. Γεννήθηκε στη Βοστόνη και έπειτα από δίχρονη παραμονή στην Κολομβία, εγκαταστάθηκε το 1994 στο Σαν Φρανσίσκο. Ηταν ακόμη παιδί όταν άρχισε να μαγεύεται από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και από νωρίς άρχισε να μυείται στον κόσμο των χάκερ. Ζούσε σε εγκαταλελειμμένα σπίτια, κάνοντας μεγάλη χρήση αμφεταμινών, είχε μόνη του περιουσία τον φορητό του υπολογιστή και χόμπι να σπάει κωδικούς ασφαλείας. Σύντομα έγινε γνωστός για τις ικανότητές του αλλά μιά παράνομη εισβολή του στον ιστότοπο της Microsoft και των «New York Times» (της εφημερίδας που σήμερα δημοσιεύει κατ' αποκλειστικότητα στις ΗΠΑ τα έγγραφα του Wikileaks) τον έφερε αντιμέτωπο με τη Δικαιοσύνη. Στις 8 Ιανουαρίου 2004 παραδόθηκε στο FBI και ομολόγησε. Καταδικάστηκε σε κατ' οίκον περιορισμό με διετή αναστολή και πρόστιμο 65.000 δολαρίων. Τα προβλήματά του συνεχίστηκαν, καθώς κατηγορήθηκε από τη σύζυγό του πως την απείλησε με όπλο, ενώ κλείστηκε και για μία εβδομάδα σε ψυχιατρική κλινική.

Ωστόσο, η καριέρα του ως χάκερ μπορεί να είχε τελειώσει, αλλά ανοίχτηκε μπροστά του μια άλλη, εκείνη του συνεργάτη των αρχών. Ο Λάμο, σύμφωνα με την εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine Zeitung», άρχισε -και συνεχίζει- να εργάζεται ως ειδικός για θέματα ασφαλείας υπολογιστών με την εταιρεία «Project vigilant», έναν ιδιωτικό οργανισμό που συνδέεται με τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Για αυτές του τις διασυνδέσεις, και πολύ πριν από τις αποκαλύψεις για το Wikileaks, η ομάδα ακτιβιστών του Διαδικτύου Hackers on Planet Earth, τον κατηγόρησε και τον εξέθεσε στο Διαδίκτυο πως είναι «καρφί». Αυτός ο άνθρωπος, τώρα, είναι ο βασικός μάρτυρας κατά του Ασάντζ. Πρέπει να τον πιστέψουμε;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου