ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ.. ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΜΑΣ ΙΚΑ ! ! !

(Ετοιμάζουμε "Κίνηση Πολιτών κατά της Διαφθορας στο ΙΚΑ", νέα σύντομα. Ελπίζουμε στη Συμπαράσταση Όλων..)

Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία αλλά 13 ολόκληρα χρόνια χρειάστηκε να περάσουν για να μπορέσει ο γραφειοκρατικός δαίδαλος του ΙΚΑ να κινηθεί, προκειμένου να πάρει σύνταξη χήρα με έξι παιδιά από τον μεγαλύτερο ασφαλιστικό οργανισμό της χώρας.Ειδικά γραφεία επικοινωνίας υπάρχουν, λύσεις για τους ταλαίπωρους πολίτες δεν βρίσκονται.

Μια ζωή… περίμενε η Ειρήνη Χαρτοφύλακα από την Κάρπαθο για να βγει η σύνταξή της και στα 13 χρόνια που μεσολάβησαν από τότε που θεμελίωσε συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι να εκδοθεί η πολυπόθητη απόφαση, πέρασε μια απίστευτη ταλαιπωρία, διεκδικώντας το αυτονόητο.

Τώρα ήρθε η δικαίωσή της από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο υποχρεώνει το ΙΚΑ να της καταβάλει αποζημίωση ύψους περίπου 60.000 ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστη, αφού όλο το διάστημα που ανέμενε τη σύνταξη αναγκάστηκε να εργαστεί σε ευκαιριακές δουλειές, ακόμη και να καταφύγει στην επαιτεία για να ζήσει τα παιδιά της. Στην απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, που επικύρωσε το ΣτΕ, αναφέρεται επί λεξει ότι «η βλάβη που υπέστη συνίσταται στην περιέλευσή της επί 13 χρόνια σε κατάσταση απόλυτης ένδειας, στην αδυναμία της να συντηρήσει τα ανήλικα και ορφανά τέκνα της και στην ψυχική ταλαιπωρία που προκάλεσε η εκτροπή της στην επαιτεία και σε εντελώς ευκαιριακές απασχολήσεις, οι οποίες εθεωρούνται υποτιμητικές με βάση τις αντιλήψεις της κλειστής κοινωνίας της περιοχής Ολύμπου της Καρπάθου όπου διέμενε».

Η περιπέτειά της ξεκίνησε το 1975, όταν ο άνδρας της Ανδρέας Χαρτοφύλακας έχασε τη ζωή του σε ατύχημα. Η χήρα υπέβαλε αίτηση συνταξιοδότησης στο ΙΚΑ της Ρόδου, το οποίο ύστερα από τρία χρόνια απέρριψε το αίτημά της, με το επιχείρημα ότι το θανατηφόρο ατύχημα έγινε εκτός εργασίας και ότι ο άνδρας της δεν συγκέντρωνε τα συντάξιμα χρόνια. Το 1982 υπέβαλε ένσταση, η οποία, όπως προκύπτει από τον φάκελο της υπόθεσης, δεν είχε εκδικαστεί μέχρι το 1995 και παράλληλα έστειλε και αναφορά προς τον υπουργό Κοινωνικών Υπηρεσιών, με την οποία ζητούσε την επανεξέταση της υπόθεσής της. Εκτοτε, η υπόθεση καρκινοβατούσε στις υπηρεσίες του ΙΚΑ και μόνο το 1995, όταν ο γιος της χήρας απευθύνθηκε στον οργανισμό για να μάθει την εξέλιξη του θέματος, πληροφορήθηκε ότι το αίτημα για συνταξιοδότηση είχε απορριφθεί παράνομα και ότι ο σχετικός φάκελος παρέμενε στα ντουλάπια του ΙΚΑ. Τελικώς, η χήρα, τον Φεβρουάριο του 1995, υπέβαλε νέα αίτηση η οποία εγκρίθηκε.

Μάχη όμως δόθηκε και ενώπιον της Δικαιοσύνης, αφού το ΙΚΑ ζήτησε την αναίρεση της δευτεροβάθμιας απόφασης που της επεδίκασε την αποζημίωση. Τον επίλογο έγραψε το ΣτΕ, απορρίπτοντας την αίτηση του ΙΚΑ, το οποίο τώρα υποχρεούται να πληρώσει.

Της ΒΑΝΑΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 15/11/2003 - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ