Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

«Η σερβική κυβέρνηση γνωρίζει πού κρύβεται ο Μλάντιτς»

ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ χρόνο οι Ηνωµένες Πολιτείες Αµερικής και άλλες δυτικές χώρες επαινούσαν σε κάθε ευκαιρία τη Σερβία για τιςπροσπάθειες που κατέβαλλε να συλλάβει τον κατηγορούµενο για εγκλήµατα πολέµου Ράτκο Μλάντιτς.

Οπως αποκαλύπτεται, ωστόσο, από τα διαβαθµισµένα τηλεγραφήµατα των αµερικανών διπλωµατών που έδωσε στη δηµοσιότητα το Wikileaks, το κλίµα για το Βελιγράδι ήταν πολύ διαφορετικό. Στη ∆ύση επικρατούσε απογοήτευση για την αποτυχία των σερβικών αρχών να συλλάβουν τον καταζητούµενο σερβοβόσνιο στρατηγό έπειτα από 15 χρόνια αναζήτησης. ∆ιπλωµάτες υποψιάζονταν κάποιο σκοτεινό παιχνίδι στο οποίο ρώσοι συνάδελφοί τους βοηθούσαν τον Μλάντιτς ενώ σέρβοι αξιωµατούχοι των µυστικών υπηρεσιών παζάρευαν τις πληροφορίες που συγκέντρωναν προκειµένου να αποκτήσουν προσωπικά οφέλη. Ισπανός διπλωµάτης, του οποίου η χώρα στήριζε σθεναρά τη Σερβία, περιέγραφε την κατάσταση µε ξεκάθαρο τρόπο: η σερβική κυβέρνηση «γνωρίζει επακριβώς πού βρίσκεται ο Μλάντιτς».

«∆ειλός ο Τάντιτς»
Απότα τηλεγραφήµατα προκύπτει ότι οι δυτικές κυβερνήσεις διατηρούσαν πολλές επιφυλάξεις όσον αφορά τις πραγµατικές προθέσεις της Σερβίας. Στα τηλεγραφήµατα, ο πρόεδρος της Σερβίας Μπόρις Τάντιτς χαρακτηρίζεται «χαρισµατικός ηγέτης» και «συχνά αναποφάσιστος και πολιτικά δειλός». Από την πλευρά τους, ευρωπαίοι διπλωµάτες πιθανολογούσαν ότι οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται πλέον να δουν τον Ράτκο Μλάντιτς µε χειροπέδες. Σε απόρρητο τηλεγράφηµα από τον Νοέµβριο του 2009, ο αυστριακός διπλωµάτης Βάλεντιν Ινζκο, ύπατος εκπρόσωπος για τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, εξέφραζε την ανησυχία ότι οι ΗΠΑ «είχαν εγκαταλείψει την υπόθεση Μλάντιτς». Αµερικανός διπλωµάτης ενίσχυε αυτήν την ανησυχία κάνοντας γνωστό ότι «όλοι οι αµερικανοί στρατιωτικοί που είχαν επιληφθεί για τα εγκλήµατα πολέµου έχουν φύγει από τις θέσεις τους». Από τα τηλεγραφήµατα, το περιεχόµενο των οποίων έχουν στη διάθεσή τους οι «Νιου Γιορκ Τάιµς», προκύπτει επίσης ότι οι δυτικές κυβερνήσεις διαφωνούσαν ως προς τον βαθµό πίεσης που έπρεπε να ασκήσουν στη Σερβία. Η Ολλανδία επέµενε για πλήρη συνεργασία ώστε να δοθεί το πράσινο φως στη Σερβία των ενταξιακών διαπραγµατεύσεων και η Γαλλία εµφανιζόταν πιο ελαστική. Η Ισπανία υποστήριζε σθεναρά τη Σερβία. Η ισπανική κυβέρνηση είχε αρνηθεί να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσόβου έχοντας φυσικά το µυαλό της στη Χώρα των Βάσκων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου