Αυξημένες οι φαρμακευτικές δαπάνες στην Ελλάδα

Διογκωμένη καταγράφεται η φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα, όπως προκύπτει από την έρευνα που πραγματοποίησε το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) και παρουσιάστηκε σήμερα σε εκδήλωση της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών και γνωστής φαρμακοβιομηχανίας με θέμα «Πολιτικές και Οικονομία της Υγείας».

Στην έρευνα αποτυπώνεται, βάσει των στοιχείων της Eurostat, αύξηση των φαρμακευτικών δαπανών από το 2007, με κύρια αιτία την υπερκατανάλωση των υπηρεσιών και όχι την τιμή τους.

Η σύνθεση της δαπάνης υγείας στην Ελλάδα αφορά κατά 62,9% στη δημόσια υγεία και η ιδιωτική αποτελεί το 37,1% (ποσοστό που είναι πολύ υψηλό σε σύγκριση με παγκόσμια πρότυπα που έχουν εθνικό σύστημα υγείας και ως αιτίες γι'αυτό αξιολογούνται οι φτωχές υπηρεσίες του δημόσιου συστήματος, οι παθογένειες του δημόσιου συστήματος, η αύξηση του επιπέδου κατανάλωσης, οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες κλπ).

Η συνολική φαρμακευτική δαπάνη στη χώρα μας αποτελεί το 2,4% του ΑΕΠ με 1,6% στην Ευρωζώνη.

Παράλληλα, σύμφωνα πάντα με την έρευνα του ΙΟΒΕ, ως αιτίες της αύξησης της δαπάνης υγείας αναφέρονται οι εξής:

- κοινωνικοοικονομικοί και δημογραφικοί παράγοντες, όπως η αλλαγή της ηλικιακής σύνθεσης του πληθυσμού -γήρανση του πληθυσμού - λόγω αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης και αύξηση του αριθμού των μεταναστών,

- οι εξελίξεις στην ιατρική τεχνολογία και τη βιοτεχνολογία,

- τα ακριβότερα νέα φάρμακα που ενσωματώνουν υψηλότερες δαπάνες και ανάπτυξης αλλά κυρίως οι σπατάλες του συστήματος υγείας.

Όπως ανέφερε στην ομιλία του ο γενικός διευθυντή του ΙΟΒΕ κ. Γ. Στουρνάρας, παρουσιάζοντας την έρευνα που υπογράφουν για το Παρατηρητήριο Οικονομικών της Υγείας του ΙΟΒΕ οι κυρίες Ε. Βίτσου και Ε. Πάλακα, οι σπατάλες του συστήματος υγείας αποδίδονται στην:

- ανυπαρξία ελέγχου καθώς δεν υπάρχει ακριβής μέτρηση, έλεγχος και αξιολόγηση των παρεχόμενων υπηρεσιών,

- έλλειψη μηχανοργάνωσης στο συνολο του συστήματος υγείας που δυσχεραίνει τον έλεγχο των δαπανών, καθώς δεν υπάρχει ακριβής καταγραφή του όγκου της κατανάλωσης πρτοϊόντων και υπηρεσιών υγείας,

- έλλειψη ,μέχρι σήμερα, συστήματος αποζημίωσης με εφαρμογή κριτηρίων οικονομικής αποτελεσματικότητας,

- υπερτιμολόγηση ιατρικών εξετάσεων, ιατρικών συσκευών και ειδικών υλικών ( βηματοδότες, τεχνητές κεφαλές κλπ)

- έλλειψη ελέγχου στην αλυσίδα διακίνησης φαρμακων: απαραίτητη κρίνεται η μηχανοργάνωση των φαρμακείων με ενιαίο μηχανογραφικό σύστημα και η ηλεκτρονική διασύνδεσή τους με τα ασφαλιστικά ταμεία για την παρακολουθηση της κατανάλωσης φαρμάκων,

- ανυπαρξία, μέχρι σήμερα, ανταγωνισμού σε επίπεδο τιμών μεταξύ πρωτοτύπων και γενοσήμων,

- έλλειψη κινήτρων για συνταγογράφηση γενοσήμων και

- σπατάλη στη χρήση των φαρμάκων εντός των νοσοκομείων ως αποτέλεσμα των ακατάλληλων για νοσοκομειακή χρήση συσκευασιών.

Σχετικά με τη δομή της τιμής των φαρμακευτικών προϊόντων στην Ε.Ε. των 27 και στην Ελλάδα προκύπτει ότι η λιανική τιμή με βάση το 100 δείχνει ότι στην Ε.Ε. ο παραγωγός εισπράττει το 64,2% και στην Ελλάδα το 62,1%, ο χονδρέμπορος στην Ε.Ε. παίρνει το 8,4% και στην Ελλάδα το 5,2% τα φαρμακεία στην Ε.Ε. το 20,9% και στην Ελλάδα το 23,6% και ο ΦΠΑ στην Ε.Ε. αποτελεί το 6,5% και στην Ελλάδα το 9,1%.