Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

Στην μνήμη του Πολυχρόνη Καλαϊτζίδη. Αφιέρωμα σε έναν αγωνιστή Έλληνα στη Γερμανία...

Αγαπητέ Πολυχρόνη,

Γεννήθηκες πριν 73 χρόνια σε μια προσφυγική ακριτική γωνιά και γνώρισες τη ζωή από την σκληρή της πλευρά. Δεν μπόρεσες να χαρείς τα παιδικά σου χρόνια γιατί στερήθηκες τα πάντα. Στερήθηκες ακόμα και αυτή σου την ελευθερία. Όμως όπως και όλα τα προσφυγόπουλα της Νίψας και όλοι οι κάτοικοι της ξεπεράσατε όλα τα εμπόδια με πίστη στο Θεό με δύναμη ψυχής και πατριωτική καλλιέργεια.

Ανήσυχος όπως πάντα προσπάθησες να στηρίξεις ότι περνούσε από τα χέρια σου. Και τα κατάφερες. Κατόρθωσες να βάλεις μια ζηλευτή σειρά παρά τις δυσκολίες της εποχής. Και εκεί που όλα είχαν την ευλογία του Θεού ο δρόμος γέμισε από αγάπη, από συμπαράσταση, από χαρά.

Η Σοφία της καρδιάς σου έγινε από τότε πιστή σύζυγος και σύντροφός σου σε όλη τη ζωή. έγινε η μητέρα των τριών κοριτσιών σου, της Κυριακής, της Γεωργίας και της Ιωάννας, για να γίνεται ευτυχισμένοι παππούδες με οκτώ εγγόνια και έξι δισέγγονα. Έτσι γέμισε το σπιτικό σας με χαρούμενες φωνές, με ευτυχία, με δόξα Θεού.

Στην πολύπλευρη ζωή σου ήρθε να συμπληρωθεί και ο δρόμος της ξενιτιάς. Όταν τα πρώτα χρόνια της μετανάστευσης έφευγαν τα καραβάνια των νέων ανθρώπων από τα αγαπημένα τους πρόσωπα στην Γερμανία δοκίμασες και εσύ την τύχη σου εκεί. Εκεί όπου πέρασες τα περισσότερα χρόνια της ζωής σου. Εκεί όπου γεννήθηκαν τα παιδιά σου, εκεί όπου έκαναν οικογένειες τα παιδιά σου, εκεί όπου χάρηκες το κλάμα, το γέλιο και τα παιχνίδια των εγγονών και δισέγγονων σου.

Η γραφική πόλη Λέονμπεργκ έγινε για σένα πλέον μια νέα πατρίδα. Εκεί γιόρταζες τις δεκαετίες της ζωής σου. Ακόμα και αυτή την τελευταία των 70 χρόνων πριν τρία χρόνια που σου επεφύλαξαν με έκπληξη οι κόρες, οι γαμπροί και τα εγγόνια σου. Δούλεψες σκληρά, τίμια και φιλότιμα.

Αγαπήθηκες από τους συναδέλφους σου όσο λίγοι για την ειλικρίνειά σου. Το εργοστάσιο της Μερσέντες στο Ζιντελφίνγκεν ήταν για σένα η μεγάλη εμπειρία της ζωής όπου διακρίθηκες ως συνδικαλιστής προστάτης των εργαζομένων. Τίμησες το εργοστάσιο και σε τίμησε και αυτό. Αλλά να ήταν μόνο αυτό. Υπήρξες όλα τα χρόνια στήριγμα της Ορθόδοξης εκκλησίας στην οποία πρόσφερες πολύ δουλειά στις εκδηλώσεις της. Συνοδοιπόρησες με πολλούς στην καθιέρωση του Ελληνικού Σχολείου του Λέονμπεργκ, εργάσθηκες στον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων όπου τώρα πρόεδρος του είναι η νεότερη κόρη σου Ιωάννα.

Πρόσφερες ανιδιοτελώς πολλές υπηρεσίες στην κοινότητα και υπήρξες από τους λίγους τους ελάχιστους πρωταγωνιστές της ίδρυσης του Ποντιακού Συλλόγου "Παναγία Σουμελά" στον οποίο έχει την ευτυχία να είναι γραμματέας η κόρη σου Ιωάννα.

Έτσι ευαίσθητος όπως ήσουν πάντα τίμησες με πόνο ψυχής την ηρωική ακριτική γενιά των προγόνων σου στον Πόντο, την λεβέντικη ακριτική γενιά του Έβρου, την γοητευτική γενιά των ξενιτεμένων στην Γερμανία από το 1961 που πρωτοξενιτεύτηκες. Και τώρα ύστερα από 50 χρόνια μετανάστευσης Ελλήνων στην Γερμανία, τώρα που με πολλές και λαμπρές εκδηλώσεις μνημονεύουν τους πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου, τώρα που όλοι μιλούν με θαυμασμό για τις προσπάθειες των Ελλήνων εκείνη την δύσκολη περίοδο σε μια χώρα που δεν γνώριζαν, μια γλώσσα που δεν μιλούσαν αλλά και έναν λαό που του είχε καταστρέψει τα πάντα είκοσι χρόνια πριν, εσύ Πολυχρόνη κλείνοντας μέσα σου χαρές και λύπες παίρνεις μέσα σου το νέκταρ της εκτίμησης όλων και τραβάς τον αιώνιο δρόμο, κοντά σε άλλα προσφιλή πρόσωπα, σε ανθρώπους που αγάπησες για να τους μεταφέρεις, το μεγάλο άγγελμα των ημερών, το αναστάσιμο μήνυμα του Πάσχα.

Και εκεί στρατιώτης στο τάγμα των αγγέλων θα προσφέρει ότι δεν πρόλαβες να προσφέρεις στην επίγεια και προσωρινή για όλους μας ζωή.

Ήσουν πάντα πρόθυμος για όλους και για όλα. Ένας λαμπρός πατριώτης, ένας αγνός Έλληνας, ένας πραγματικός τραντέλλενας, ένας αξιόλογος φίλος.

Το ότι δεν αποδεχόσουν το ψέμα τα λέει όλα. Καθαρά λόγια, καθαρό βλέμμα, αλήθεια και ειλικρίνεια. Σπάνια χαρίσματα για πολλούς. Εσύ τα είχες όλα. Γι' αυτά τα σπουδαία διδάγματα θα μείνεις αθάνατος στη μνήμη μας. Καλό ταξίδι.

Αιωνία σου η μνήμη.

Γιάννης Δελόγλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου