Ο εγκλωβισμός του Ραούλ

«Οταν ανέβηκε στην εξουσία ο Ραούλ, μετά την ασθένεια του αδελφού του, στο μυαλό πολλών, εντός και εκτός Κούβας, σχηματίστηκε μια ψευδαίσθηση.

Είχε αρχίσει να δρομολογεί μεταρρυθμίσεις. Σήμερα, όμως, είναι πολύ πιθανόν να αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες, όχι μόνο γιατί προφανώς ο Φιντέλ είναι καλύτερα και από τα παρασκήνια επηρεάζει όλες τις αποφάσεις, αλλά και εξαιτίας των δικών του λαθών. Στην Κούβα του Φιντέλ Κάστρο, εκείνη πριν από την αποχώρησή του από το προσκήνιο, ουδέποτε πέθανε πολιτικός κρατούμενος. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το καθεστώς κατάφερε να αποφύγει τη διαχείριση ενός πτώματος, που τώρα προσέλκυσε το ενδιαφέρον των ΜΜΕ όλου του κόσμου πάνω στο νησί (...) Ο Ραούλ είναι ανίκανος να αντιδράσει στην απεργία πείνας πολιτικών κρατουμένων και στην αξίωση για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που πια διατυπώνεται και από προσωπικότητες της Κεντροαριστεράς της Λατινικής Αμερικής. Ο Ραούλ Κάστρο είναι πεπεισμένος ότι οποιοδήποτε άνοιγμα θα σημάνει την αρχή του τέλους. Οπως η περεστρόικα και η γκλάσνοστ της σοβιετικής μνήμης. Δεν θα αποφυλακίσει, λοιπόν, τους πολιτικούς κρατουμένους, με την ελπίδα ότι τα χειρότερα θα περάσουν σύντομα».

* Ο 80χρονος λογοτέχνης, δημοσιογράφος και πολιτικός ακτιβιστής Franqui συμμετείχε στην επανάσταση της Κούβας πλάι στον Φιντέλ, αποκηρύχτηκε, όμως, πριν από μερικές δεκαετίες και η εικόνα του στις φωτογραφίες πλάι στον ιστορικό ηγέτη διαγράφηκε. Θεωρείται από το επίσημο καθεστώς προδότης, ως συνεργάτης της CIA, όμως απορρίπτεται και από πολλούς Κουβανούς εξόριστους, εξαιτίας του ενεργού ρόλου που διαδραμάτισε στην επανάσταση. Το απόσπασμα είναι από άρθρο του στην «Corriere della Sera».

Enet.gr