Η Ελλάδα διατηρεί ακέραιο το δικαίωμα για γερμανικές αποζημιώσεις

Σε ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή, ο Αχαιός Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και πρώην Υφυπουργός Μιχάλης Μπεκίρης, προς την ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών, με θέμα τις Γερμανικές αποζημιώσεις, έλαβε την παρακάτω απάντηση από τον Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου υπό την ιδιότητα του ως Υπουργός εξωτερικών.

«Από τη Συνδιάσκεψη των Παρισιών το 1946, κατά την οποία εγέρθηκε, νια πρώτη φορά, το ζήτημα των επανορθώσεων, ως συνεπεία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου η Ελλάδα ουδέποτε παραιτήθηκε των σχετικών απαιτήσεων της. Έκτοτε, το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων, ελλείψει οριστικού διακανονισμού, τελεί σε εκκρεμότητα και υφίσταται στο πλαίσιο των διμερών μας σχέσεων με τη Γερμανία.

Η Ελλάδα έχει επανειλημμένως ανακινήσει το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων, προβαίνοντας στις δέουσες διπλωματικές ενέργειες και διαβήματα σε διάφορα επίπεδα προς τη γερμανική πλευρά.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι κατά την περίοδο 1964 - 1966 η Ελλάδα πίεζε για την έναρξη διαπραγματεύσεων προς συνολική διευθέτηση του θέματος στο πλαίσιο πολλαπλών επαφών με το Υπουργείο Οικονομικών και Εθνικής Οικονομίας της τότε Δυτικής Γερμανίας. Αναφέρεται επίσης ότι κατά την περίοδο 1995-2000 το θέμα ετέθη στο πλαίσιο διμερών επαφών σε επίπεδο Προέδρων Δημοκρατίας, Υπουργών και Υφυπουργών Εξωτερικών. Η χώρα μας, λαμβάνοντας υπ' όψιν τις εκάστοτε συγκυρίες στις διμερείς και διεθνείς σχέσεις και συνεκτιμώντας ης νομικές, ανθρωπιστικές και άλλες παραμέτρους του ζητήματος, εγείρει τακτικά το θέμα στο πλαίσιο των κατά καιρούς διμερών συναντήσεων μεταξύ τόσον των ανώτατων κυβερνητικών στελεχών, όσον και των υπηρεσιακών παραγόντων των αρμόδιων Υπουργείων Ελλάδος και Γερμανίας.

Η νομική πτυχή και ο προσδιορισμός του τελικού ποσού της αποζημίωσης παρουσιάζουν ιδιαίτερη πολυπλοκότητα και αποτελούν αντικείμενο προς μελέτη και διευθέτηση σε διεθνές επίπεδο, σύμφωνα με τους κανόνες της έννομης τάξης.

Η εν προκειμένω εκκρεμότητα υπάρχει και διατηρούμε πάντα το δικαίωμα και τις δυνατότητες νια το χειρισμό και την ικανοποιητική κατάληξη της, αξιολογώντας όλες τις παραμέτρους, νομικές, πολιτικές ανθρωπιστικές κ.ά.».