ΑΜΟΙΒΗ ΔΙΝΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΕ ΧΑΚΕΡ ΠΟΥ ΘΑ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΩΔΙΚΟΥΣ ΕΛΒΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΞΕΝΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ ΘΑ «ΚΑΤΑΔΩΣΟΥΝ» ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΠΟΥ ΦΟΡΟΔΙΑΦΕΥΓΟΥΝ !
Την τακτική αυτή επέλεξε η Γερμανική Κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, όπως η αποφυγή της ποινής φυλακίσεως σε όσους «αυτό - καταδοθούν», για να ξετρυπώσει όσους Γερμανούς έχουν καταθέσεις σε ξένες τράπεζες, κυρίως Ελβετικές, που δε μπορούν να δικαιολογήσουν. Οι «χάκερς» που, στην περίπτωση αυτή, προστρέξουν το εγχείρημα θα έχουν και περαιτέρω συνεργασία με τη Γερμανική Κυβέρνηση.
Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που η Γερμανία προσφεύγει σε τέτοιου είδους μέσα αφού, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, με την αμέριστη συνδρομή και συνεργασία της Ελληνικής Κυβερνήσεως του Κ. Μητσοτάκη, είχε υπογράψει «μυστική» συμφωνία όπου οι Ελληνικές Τράπεζες που δραστηριοποιούντο στη Γερμανία ήταν υποχρεωμένες να «καταδίδουν» στη Γερμανική Εφορία τις καταθέσεις των Αποδήμων Ελλήνων. Κατά παράβαση του Εθνικού Συντάγματος και των Ελληνικών νόμων ο τότε Πρωθυπουργός προχώρησε, με ανταλλάγματα (?), στη συμφωνία αυτή με τις Γερμανικές αρχές «καταδίδοντας» τους Έλληνες της Γερμανίας και παραβιάζοντας, με αμφίβολη διακρατική συμφωνία, το τραπεζικό τους απόρρητο. Από τη συμφωνία αυτή χιλιάδες Απόδημοι Έλληνες «έχασαν» δισεκατομμύρια ευρώ τα οποία ήθελαν να «ξεπλένουν» στην Ελλάδα. Η ωφέλεια της Ελλάδας από τη συμφωνία αυτή ήταν η ρετσινιά του «Ρουφιάνου» σε βάρος των παιδιών της, όπως λένε οι απόδημοι.
Επίσης, η τακτική των «επικηρύξεων» και των «αμοιβών» ακολουθείται ευρέως στον ιδιωτικό τομέα στη Γερμανία με πιο σύνηθες το φαινόμενο να δίδεται αμοιβή, μέχρι και δέκα χιλ. ευρώ, σε όποιον βρει ή υποδείξει στην επιχείρηση «Αναλυτή», (σπάνια ειδικότητα στους Η/Υ).
Να και κάτι, λοιπόν, που έμαθαν καλά οι Γερμανοί από τον
Έλληνα Εφιάλτη…
Την τακτική αυτή επέλεξε η Γερμανική Κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, όπως η αποφυγή της ποινής φυλακίσεως σε όσους «αυτό - καταδοθούν», για να ξετρυπώσει όσους Γερμανούς έχουν καταθέσεις σε ξένες τράπεζες, κυρίως Ελβετικές, που δε μπορούν να δικαιολογήσουν. Οι «χάκερς» που, στην περίπτωση αυτή, προστρέξουν το εγχείρημα θα έχουν και περαιτέρω συνεργασία με τη Γερμανική Κυβέρνηση.
Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που η Γερμανία προσφεύγει σε τέτοιου είδους μέσα αφού, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, με την αμέριστη συνδρομή και συνεργασία της Ελληνικής Κυβερνήσεως του Κ. Μητσοτάκη, είχε υπογράψει «μυστική» συμφωνία όπου οι Ελληνικές Τράπεζες που δραστηριοποιούντο στη Γερμανία ήταν υποχρεωμένες να «καταδίδουν» στη Γερμανική Εφορία τις καταθέσεις των Αποδήμων Ελλήνων. Κατά παράβαση του Εθνικού Συντάγματος και των Ελληνικών νόμων ο τότε Πρωθυπουργός προχώρησε, με ανταλλάγματα (?), στη συμφωνία αυτή με τις Γερμανικές αρχές «καταδίδοντας» τους Έλληνες της Γερμανίας και παραβιάζοντας, με αμφίβολη διακρατική συμφωνία, το τραπεζικό τους απόρρητο. Από τη συμφωνία αυτή χιλιάδες Απόδημοι Έλληνες «έχασαν» δισεκατομμύρια ευρώ τα οποία ήθελαν να «ξεπλένουν» στην Ελλάδα. Η ωφέλεια της Ελλάδας από τη συμφωνία αυτή ήταν η ρετσινιά του «Ρουφιάνου» σε βάρος των παιδιών της, όπως λένε οι απόδημοι.
Επίσης, η τακτική των «επικηρύξεων» και των «αμοιβών» ακολουθείται ευρέως στον ιδιωτικό τομέα στη Γερμανία με πιο σύνηθες το φαινόμενο να δίδεται αμοιβή, μέχρι και δέκα χιλ. ευρώ, σε όποιον βρει ή υποδείξει στην επιχείρηση «Αναλυτή», (σπάνια ειδικότητα στους Η/Υ).
Να και κάτι, λοιπόν, που έμαθαν καλά οι Γερμανοί από τον
Έλληνα Εφιάλτη…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου